KESİNLİKLE OKUMALISINIZ

Zenginin biri ölümden ve kabirdeki yalnızlıktan
çok korkuyormuş. "Öldüğüm geceyi kim kabre
girerek sabaha kadar benimle geçirirse
servetimin yarısını ona bağışlıyorum" diye
vasiyet etmiş. Öldüğünde "Kim birlikte kabre
girip sabahlamak ister?" diye araştırmışlar.
Kimse çıkmamış. Nihayet bir hamal,
-Benim sadece bir ipim var, kaybedecek bir
şeyim yok. Sabaha kadar durursam zengin
olurum." diye düşünerek kabul etmiş.
Vefat eden zengin ile birlikte defnetmişler.
Sorgu sual melekleri gelmiş. Bakmışlar kabirde
bir ölü, bir canlı var. "Nasıl olsa bu ölü
elimizde... Biz şu canlı olandan başlayalım"
demişler ve hamalı sorgulamaya başlamışlar.
-O ip kimin? Nereden aldın? Niye aldın? Nasıl
aldın? Nerelerde kullandın?"
Sabaha kadar sorgu sual devam etmiş,
adamın hesabı bitmemiş. Sabahleyin kabirden
çıkmış.
- Tamam, servetin yarısı senin, demişler.
- Aman, demiş hamal, istemem, kalsın. Ben,
sabaha kadar bir ipin hesabını veremedim. O
kadar servetin hesabını nasıl veririm?
Okuduysan Beğen Paylaş ki herkes okusun.